-Åhh nei og nei!! Så skjedde det igjen! Og sjølvsagt med det same mannen drog på tur.
Dette skal bli litt av ein dag igjen.
-Eg skulle berre gje blomstrane vatn, og så fekk dei meg i staden;(
-Ja, ja, -med litt hjelp så får eg meg ein tur i hagen likevel.
Rosene veks bokstaveleg talt over hovudet på meg no.
-Men du så kjekt å kunne nyte både syn og duft på nært hald;)
-Morellene må plukkast, men eg må vente til eg blir stor igjen, og til mannen kan hjelpe meg å få av nota. Lagar eg ei lita opning no, så kjem vel fuglane og tek både meg og bæra. Og tenk om mannen finn meg i eit fuglereir saman med andre verdisaker. Det skulle ha blitt folkesnakk det!!
-Kanskje eg heller skal ta meg ein dukkert i dammen.... Nei, for risikabelt, eg blir vel dratt rett inn i pumpesystemet, og då finn ikkje mannen meg før han begynner å leite etter feil i systemet.
-Det ordnar seg nok denne gongen også skal du sjå.
-Eg får berre nyte utsikta og insekta så lenge.
-Eg likar meg i alle fall her saman med denne nydelege engelen frå ei like herleg dame.
Her er det trygt, godt og avslappande. Sjå kor snill den er då! Det er så koseleg å gå forbi den sjølv om eg er liten eller stor.
Ja det var Teskeikjerringa frå hennar eige perspektiv.
Eg vaks opp med Alf Prøysen og hans fantastiske tekstar i songar, eventyr og forteljingar,
-og ikkje minst dei herlege historiene om kjerringa som plutseleg blei så lita som ei teskei i dei mest utrulege samanhengar.
Ei anna dame eg beundrar er Tone Finnanger og hennar herlege bøker. Ho er også glad i eventyr, og det er ho som har laga mønster til denne Teskeikjerringa, som eg fall pladask for med det same, men ikkje har laga før no. Du finn henne i boka Tilda Vintereventyr.